Anouk van der Vlis vertelt over haar eerste maand bij stichting (Gelijk)waardig Herstel:
Mijn tijd bij Stichting (Gelijk)waardig Herstel was al gestart voordat ik in dienst kwam als Coördinator. Ik ben namelijk eerst als vrijwilliger Luisterend Schrijver geweest! In de oproep om als Luisterend Schrijver aan de slag te gaan trok (en trekt) het mij dat ik als mens iets kan doen voor de ouders van de kinderopvangtoeslagaffaire en zo te kunnen bijdragen aan hun herstel. In de eerste bijeenkomst voor Luisterend Schrijvers werd dat voor mij nog eens bevestigd; de relatie tussen ouder (‘Verteller’) en Luisterend Schrijver is er een van mens tot mens. Tijdens het schrijven heb ik ervaren wat die relatie en wat het luisteren en schrijven kunnen betekenen voor een ouder. Het heeft diepe indruk op me gemaakt. Ik vond het erg bijzonder en vooral heel dankbaar om te doen!
"Werken waar het telt, dat is wat ik zocht"
In die periode dat ik als Luisterend Schrijver bezig was, was ik ook op zoek naar een nieuwe baan. Ik merkte dat ik me erg kon vinden in de uitgangspunten van de stichting, namelijk eigen regie, vertrouwen, neutraliteit en collectiviteit, en dat ik me in een baan ook graag op zo’n manier voor een ander in wil zetten zoals ik dat als schrijver ook heb kunnen doen. Werken waar het telt, dat is wat ik zocht. Dus ik heb de stap gewaagd en gesolliciteerd, en nu… ben ik al een maand aan de slag voor de stichting als Coördinator!
Deze eerste maand is voor mijn gevoel echt omgevlogen. De eerste dagen waren vooral gevuld met het leren kennen van mijn collega’s en het werk. Als Coördinator ben je het vaste aanspreekpunt voor jouw ouders (‘Vertellers’) en Luisterend Schrijvers, dus je hebt veel contact met mensen. Je zorgt er als een soort verkeersleider voor dat Vertellers en Luisterend Schrijvers aan elkaar gekoppeld worden en dat zij het verhaal van de Verteller samen - stap voor stap - op kunnen schrijven. Wanneer er zich hobbels voordoen in het proces, help ik om weer op weg te komen.
“Luisteren en de relatie van mens tot mens brengen me ook nu weer veel”
De telefoontjes en het contact waren in de eerste dagen nieuw en nog een beetje spannend. Ik heb gemerkt dat de uitgangspunten van de stichting me hierin veel hebben geholpen en dat het luisteren en de relatie van mens tot mens me ook nu weer veel brengen. Sommige telefoontjes en mailtjes raken me en blijven langer bij me hangen. Ik vind het fijn dat ik dan bij mijn collega’s terecht kan, want we ervaren allemaal de impact die ons werk op ons kan hebben. Wat ik ook fijn vind, is dat wij als Coördinatoren terecht kunnen bij de ouders die als Herstelexperts bij de stichting werken om te vragen naar het perspectief van een Verteller, zij hebben immers zelf ervaren hoe het is. Als Coördinator leer ik elke dag meer over dit perspectief en dat probeer ik keer op keer mee te nemen in mijn werk.
“Iedereen werkt hier met dezelfde motivatie”
Wat voor mij ook goed zichtbaar werd de afgelopen maand, is dat iedereen hier met dezelfde motivatie zit. Dat betekent voor mij persoonlijk veel, want ik voel hierdoor veel verbinding met mijn collega’s. Het heeft mij echt al een aantal keer geraakt om te zien en ervaren hoe er binnen de stichting gewerkt wordt. Ik zie die motivatie ook terug in de grote zorg en aandacht waarmee gewerkt wordt aan het proces vanuit de vier uitgangspunten. Er wordt constant nagedacht en geleerd over het proces, waardoor er verbeteringen komen waar dat nodig is. En elke week is de voortgang hiervan te zien in de Leermonitor op onze website!
Inmiddels heb ik al veel gesprekken kunnen voeren met Vertellers en Luisterend Schrijvers. Zo krijg ik vanuit beide perspectieven mee wat de route betekent voor mensen. Van Vertellers hoor ik hoe deze route helpt in hun herstel en van Luisterend Schrijvers hoor ik hoe waardevol het voor hen is om een steen bij te dragen aan de maatschappelijke herstelopgave. Zo zie ik dagelijks terug dat mijn werk telt. En met elk telefoongesprek en elke mailwisseling groeit het besef dat wat we bij de stichting doen, heel erg bijzonder is. Dit geeft veel energie om me elke dag zo goed mogelijk in te zetten voor de herstelroute die de ouders van de stichting (Gelijk)waardig Herstel hebben opgezet. En om te groeien en leren in mijn werk!”